Ten grzyb jest jadalny i bardzo zdrowy. Nikt go nie zbiera, bo wygląda jak kosmita

Pierścieniak grynszpanowy to jadalny grzyb, który rośnie pospolicie w polskich lasach. Poza naszym krajem występuje także w innych krajach Europy, Ameryce Północnej czy Iranie. Nietrudno na niego natrafić podczas spaceru. 

Z uwagi na charakterystyczny wygląd widać go z daleka, jednak to właśnie przez swój nietypowy kolor nie jest chętnie zbierany. Ludzie obawiają się go. Myślą, że to jest trujący, choć jest jednym z najzdrowszych gatunków, na jakie można się natknąć od sierpnia do listopada.

Może cię zainteresować: Nie wiesz, gdzie szukać grzybów? Tu sprawdzisz, gdzie jest ich najwięcej

Pierścieniak grynszpanowy (Stropharia aeruginosa) jest jadalnym grzybem znanym z nietypowego, nierealnego, wręcz bajkowego wyglądu. Młody grzyb ma intensywnie turkusowy odcień kapelusza o średnicy od 3 do 9 cm. Z wiekiem może nieco blednąć, stając się bardziej zielonkawym.

Młode owocniki grzyba pokrywa lepka, śluzowata warstwa. Od spodu kapelusza grzyba widoczne są blaszki - jasne, lekko fioletowe, choć z czasem ciemnieją. Trzon pierścieniaka grynszpanowego jest fługi, smukły i rownież ma zielonkawo-błękitny odcień. 

Ma także wyraźnie widoczny biały pierścień. Grzyb występuje w lasach liściastych i mieszanych w pobliżu buków i dębów, zwłaszcza przy martwych gałęziach i próchniejącym drewnie. Z terenów zanieczyszczonych, przemysłowych lepiej go nie zbierać. Podobnie z terenów położonych przy ruchliwych ulicach, ponieważ może tam wchłaniać toksyczne substancje z gleby i powietrza.

Czytaj również: Prawie nikt nie zbiera tych grzybów. A są jadalne i bardzo smaczne

Pierścieniak gryszpanowy to jeden z najzdrowszych grzybów w polskich lasach. Nie smakuje może wybitnie, bo nie jest szczególnie wyrazisty, ale w połączeniu z innymi gatunkami jadalnymi może być naprawdę smaczny. 

Jeść należy go dopiero po ściągnięciu skórki z kapelusza. Jeśli chodzi o właściwości pierścieniaka gryszpaowego, to zawiera on mnóstwo polisacharydów (mogą mieć działanie antynowotworowe).

Poza tym, grzyb ten, podobnie jak wiele innych gatunków, wykazuje także działanie przeciwzapalne oraz antyoksydacyjne. Na pewno nie warto go więc celowo omijać podczas grzybobrania (oczywiście, jeśli jest się w stu procentach pewnym, że to właśnie ten grzyb).