Prawie nikt nie zbiera tych grzybów. A są jadalne i bardzo smaczne
Słyszałeś kiedykolwiek o sarniakach świerkowych? W polskich lasach prawie nikt nie zbiera tych grzybów, choć z uwagi na rozmiar nie sposób je przeoczyć. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że ten gatunek jest jadalny, a jednak to prawda. Warto poszukać go podczas spaceru, bo jego smak zachwyca nawet prawdziwych koneserów.
Sarniak świerkowy (sarcodon imbricatus) znany także pod nazwą sarniak dachówkowaty to jadalny grzyb, na którego możesz się teraz natknąć podczas spaceru po lesie. Sezon na niego trwa od sierpnia do listopada, jednak niewielu śmiałków decyduje się włożyć go do koszyka, chociaż jest naprawdę smaczny.
Grzybiarze często nie mają świadomości, że wolno go zbierać, bo do 2014 roku był objęty ochroną. Teraz wciąż jest na czerwonej liście ze statusem narażenia na wyginięcie, jednak nie ma już prawnego zakazu, więc być może warto zainteresować się nim. Będzie to miłą odmiana dla oklepanych borowików i maślaków.
Może cię zainteresować: Tego grzyba omijaj szerokim łukiem. Łatwo pomylić go z pieczarką, a jest trujący
Sarniak świerkowy w lesie pięknie pachnie i jest jadalny, jednak wyłącznie po obróbce termicznej: gotowaniu lub duszeniu (na surowo może być bardzo szkodliwy). Zjadać powinno się także wyłącznie jego młode okazy, ponieważ te są delikatne i soczyste. Z wiekiem bowiem tracą właściwości, stają się brzydkie i niesmaczne.
Podobno rewelacyjne są także kotlety panierowane w jajku oraz bułce z kapeluszy młodych sarniaków świerkowych. Niektórzy także robią zupy i sosy z miąższu grzyba, a nawet wykorzystują go do gulaszu.
Czytaj również: Wyjmij z szafki kuchennej i rozsyp na blacie. Muchy uciekną, gdzie pieprz rośnie
Jeśli nie jesteś pewien, czy grzyb, którego właśnie znalazłeś, jest jadalny, nigdy nie zbieraj go, bo to może skończyć się tragicznie. Jeśli chodzi o cechy sarniaka świerkowego, które ułatwiają jego rozpoznanie, to są to:
- płasko-łukowaty, wygięty, rozłożysty kapelusz (o średnicy do nawet 25-30 cm)
- łuski na kapeluszu, które są ułożone koliście jak dachówki (stąd popualrne określenie sarnak dachówkowaty
- kapelusz może mieć kolor: szarobrązowy/ czerwonobrązowy, a nawet czarnobrązowy
- kapelusz nie ma od spodu rurek ani blaszek, a wyrostki przypominające kolce do nawet 1 cm długości (u młodych okazów jasne, z czasem ciemnieją)
- krótki, twardy, masywny trzonek do 3 cm grubości
- jędrny miąższ o przyjemnym, korzennym zapachu
- brązowawy wysyp zarodników
Gdzie występują sarniaki świerkowe/ dachówkowate? Gatunek ten najlepiej czuje się w lesie iglastym, w borach świerkowych na jałowym podłożu o nieco kwaśnym odczynie, stąd też w Polsce na największe zbiory można liczyć na południu kraju. Często rośnie całymi gromadami, ale nie zawsze.
Podczas grzybobrania uważaj, aby nie pomylić jadalnego grzyba z trujakami. W przypadku sarniaka świerkowego najgorsze konsekwencje może mieć zerwanie zamiast niego gąski tygrysowatej, która jest silnie toksyczna, a jej spożycie może nawet doprowadzić do śmierci.
Trująca gąśka tygrysia pachnie jednak... mąką, ma blaszki, jaśniejszy trzon z nieco zielonkawym odcieniem, białe zarodniki, mniej mięsisty kapelusz z bardziej przylegającymi łuskami. Jeśli będziesz mieć jakiekolwiek wątpliwości, zrezygnuj ze zbierania grzybów.
Zobacz też:
Mole spożywcze wracają jak bumerang? Tym razem załatwisz je na dobre
Prawie wszyscy wciągamy do odkurzacza. To przez to psuje się znacznie szybciej
Antyperspirant zostawia brzydkie plamy na ubraniach? Tak pozbędziesz się ich szybko i za grosze