Wygląda jak lawenda, ale jest o wiele bardziej wytrzymała. Niestraszna jej nawet susza

Lawenda jest niezwykle popularnym okazem, jednak jeśli szukamy bardzo podobnej do niej rośliny, która jest bardzo prosta w uprawie i niezwykle trwała, to warto zainteresować się perowskią łobodolistną. Jest to urocza roślina o drobnych kwiatuszkach i srebrzystych pędach. Podpowiadamy, jak ją pielęgnować.

Wygląd tej rośliny sprawia, że wiele osób może pomylić ją z popularną lawendą. Wynika to z tego, że ma ona srebrzyste pędy oraz drobne, kwiaty o zbliżonej barwie.

Perowskia łobodolistna to podkrzew, który potrafi dorastać do 1,5 metra wysokości. Roślina ma gęste pędy, które tworzą urokliwe, ażurowe kępy. Ozdobą perowskii są jej niebieskofioletowe, drobne, rurkowate kwiaty, które zebrane są w dekoracyjne, wiechowate kwiatostany o długości do 50 cm.

Kwiaty te zakwitają w lipcu i mogą zdobić roślinę aż do późnej jesieni. Dzięki swoim bujnym kwiatostanom perowskie są cenionymi roślinami miododajnymi, które przyciągają wiele pożytecznych owadów. Natomiast jeśli chodzi o liście oraz pędy perowskii to mają one chłodny, srebrzysty odcień. Liście są wąskie, głęboko powcinane i przypominają kształtem liście łobody, co wpłynęło na nazwę rośliny.

Warto również wiedzieć, że dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu oraz drobnym liściom i pędom pokrytym włoskami, które chronią przed promieniami słońca, perowskia jest rośliną odporną na suszę.

Czytaj również: Zmieszaj z płatkami owsianymi i podlewaj hortensję. Tylu kwiatów jeszcze nie miała

Perowskia łobodolistna najlepiej będzie czuła się na stanowisku słonecznym oraz stosunkowo suchym, w lekkiej i przepuszczalnej glebie. Co więcej, świetnie będzie się ona rozwijała w ziemi ubogiej w składniki odżywcze, więc możemy dzięki tej roślinie uzupełnić puste miejsca w ogrodzie, za którymi nie przepadają inne okazy.

W przypadku perowskii żyzne podłoże oraz naturalne nawodnienie mogłoby sprawić, że roślina zmarnieje.

Uprawa perowskii jest bardzo prosta, ponieważ jest to roślina niezwykle wytrzymała i mało wymagająca. W pierwszym roku po posadzeniu jej warto podlewać krzew i regularnie sprawdzać, czy gleba, w której rośnie, jest wilgotna. Natomiast w następnych latach, po ukorzenieniu i zaklimatyzowaniu się rośliny, nie potrzebuje ona podlewania i wystarczy jej woda opadowa.

Jest to możliwe dzięki jej rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, który pozwala roślinie czerpać wilgoć z podłoża nawet w trakcie suszy. Co więcej, perowskia nie wymaga regularnego nawożenia i wystarczy, że raz w roku podsypiemy ją kompostem.

Jeśli chodzi o cięcie rośliny, to wykonuje się je w okresie wiosennym. Jest ono potrzebne, ponieważ górne odcinki pędów mogą w czasie zimy przemarzać, a po przycięciu ich wiosną na wysokość 10-20 cm, roślina szybko odbije od korzenia.

Kolejną zaletą perowskii łobodolistnej jest to, że roślina w zasadzie nie ma zagrożenia ze strony szkodników i bardzo rzadko choruje. Jedyne co może jej zaszkodzić to zbyt częste podlewanie i zbyt wilgotne podłoże, które wywoła choroby grzybowe.