Grzybiarze omijają go szerokim łukiem, bo dziwnie wygląda. Jest jadalny i bardzo smaczny

W czerwcu pierwsi grzybiarze wyruszają do lasów w poszukiwaniu dorodnych okazów grzybów. Oczywiście największym zainteresowaniem cieszą się prawdziwki, borowiki oraz prawdziwe “złoto lasów", czyli kurki. Warto jednak wiedzieć, że oprócz tych popularnych gatunków grzybów, lasy porastają również nieco mniej znane i niedocenione okazy. Choć ich wygląd bywa czasami dość dziwny, mając pewność, warto się przełamać, gdyż można być pozytywnie zaskoczonym. Tak jest w przypadku purchawki chropowatej.  

Purchawka chropowata (łac. Lycoperdon perlatum) to gatunek grzyba należący do rodziny purchawkowatych i zarazem jeden z najczęściej występujących jej przedstawicieli w Polsce. Często określana jest potocznie “kurzawką" i poprzez swój osobliwy wygląd, omijana nawet przez doświadczonych grzybiarzy.  

Ten powszechnie występujący gatunek zarówno, na nizinach, jak i w górach, cechuje się charakterystycznym, maczugowatym kształtem, a także białawym lub beżowym kapeluszem pokrytym drobnymi kolcami czy też pewnego rodzaju brodawkami. Specyfika tego grzyba bywa dość wątpliwa, dlatego też wiele osób utożsamia go z trującymi gatunkami i omija szerokim łukiem.  

To duży błąd, ponieważ młode purchawki chropowate są w pełni jadalne i w dodatku bardzo smaczne. Cały grzyb zwykle wzrasta do około 7 cm wysokości i za młodu cechuje się białym, zwartym i miękkim wnętrzem. To właśnie wtedy jest najlepszy do jedzenia. Z czasem miąższ osobnika ciemnieje i zamienia się w zarodnikowy proszek, stając się już niejadalnym.  

Może cię zainteresować: Zatrzęsienie grzybów w lasach. Grzybiarze zdradzają, co można już znaleźć

Purchawka chropowata nie posiada podobnych do siebie sobowtórów, przez co jest łatwa do rozpoznania i trudna do pomylenia z innymi gatunkami. Należy, tak jak w każdym przypadku, uważać jednak na podobne okazy, takie jak chociażby tęgoskór cytrynowy. Pomimo łatwości w rozpoznaniu, wielu grzybiarzy nie ufa jej wyglądowi, przez co omija purchawkę w czasie grzybobrania. “Dziwny wygląd" to najczęstsza przyczyna, przez którą nie ląduje w koszyku.  

Warto jednak zagłębić się w temat tego gatunku, gdyż zebrane, młode osobniki są wyjątkowo smaczne i nadają się do jedzenia po wcześniejszym oczyszczeniu ze skórki. Swoim smakiem i konsystencją przypinają pieczarki, tyle że z lekko orzechową nutą. Chętnie przyrządzane są w na maśle z cebulką lub jako dodatek do zup i sosów.  

Warto się przełamać i dać szansę purchawce chropowatej, jeśli posiada się pewność co do gatunku oraz jej stanu. Tylko te okazy z białym wnętrzem nadają się do spożycia. Najlepsze jest to, że można je już teraz znaleźć w lasach, gdyż purchawka pojawia się w lasach już w czerwcu i można zbierać ją do później jesieni. Warto poszukiwać ją nie tylko w lasach, ale i na łąkach, pastwiskach czy też w zaroślach. Tak jak w przypadku każdego gatunku grzyba, dbając o swoje bezpieczeństwo, należy zbierać tylko te okazy, co do których ma się stuprocentową pewność. 

Zobacz także: W tym rejonie Polski jest najwięcej grzybów. Prawie każdy wraca z lasu z pełnym koszykiem