​Zasadzona w październiku, obsypie się kwiatami na wiosnę. Zakochasz się w jej słodkim zapachu

Kamasja aktualnie umieszczana jest w rodzinie szparagowatych, jednak wcześniej należała do liliowatych lub hiacyntowatych. Występuje na terenach Ameryki Północnej, a w szczególności na zachodnich i wschodnich krańcach Kanady oraz Stanów Zjednoczonych.

Sadzenie kamasji ma niebagatelny wpływ na prawidłowy rozwój rośliny, a co za tym idzie piękne i okazałe liście, które wyrosną na wiosnę. Cebule tej byliny powinno się sadzić właśnie teraz, czyli na przełomie września i października. Warto zadbać o odpowiednie umiejscowienie sadzonek. Przede wszystkim powinny zostać wkopane na głębokość od 12 do 20 cm. Dodatkowo należy pamiętać o zachowaniu odstępów między cebulami kamasji, które powinny wynosić minimum 20 cm, a najlepiej między 20 a 25 cm. To dość spore rozsadzenie, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę wysokość tej rośliny, jednak są to byliny mocno rozrastające się i im więcej miejsca zapewnimy im już na etapie sadzenia, tym lepiej będą rosły.

Oprócz pory sadzenia, a także rozsadzenia cebulek, ważne jest także dobranie odpowiedniego miejsca pod uprawę. Najważniejsze dla kamasji jest nasłonecznienie. Miejsce pod uprawę powinno być jak najbardziej słoneczne, a w ostateczności bardzo delikatnie zacienione. Dodatkowo sprawdźmy jakość gleby, na której chcemy zasadzić cebulki. Powinna być wilgotna i żyzna, a także próchnicza oraz o lekko kwaśnym odczynie. Takie warunki będą idealne dla odpowiedniego rozwoju kamasji. Co ciekawe cebule tej byliny są całkowicie mrozoodporne, więc na zimę nie trzeba jej okrywać. W okresie wiosennym należy ją podlewać, jednak tylko i wyłącznie do momentu, aż zakończy się proces kwitnienia. Wtedy kamasje przechodzą w stan letniego spoczynku, a w połowie lipca powinny mieć już zaschnięte liście.

Tak, wszystkie kamasje są roślinami wieloletnimi. Pamiętajmy jednak, że po 5-7 latach powinno się pomyśleć o odmłodzeniu rośliny poprzez dzielenie cebulek. Dodatkowo wspomniana wcześniej mrozoodporność cebulek sprawia, że świetnie odnajdą się nawet w chłodniejszych obszarach Polski (w końcu kamasja występuje przede wszystkim w Kanadzie). Warto także zwrócić uwagę, że jeden z gatunków tej byliny, a mianowicie Camassia quamash, jest nazywany w Polsce kamasja jadalna. Jej właściwości odżywcze cenili już oregońscy Indianie zamieszkujący północno-zachodnią część Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, dla których była smaczną, dziko rosnącą byliną.