Reklama
Reklama

Nie tylko muchomor sromotnikowy. Trujące grzyby, które można pomylić z kanią

Grzybobranie to świetny sposób na spędzanie wolnego czasu. Można obcować z naturą i jednocześnie zbierać dary lasu, przygotowując i spożywając je później w domu. Trzeba mieć świadomość, że zbieranie grzybów, takich jak np. kanie wiąże się z ryzykiem. Myląc je z trującymi odmianami, można stracić życie. Dlatego trzeba dowiedzieć się, które „trujaki” najłatwiej pomylić z jadalnymi odmianami.

Kanie to jedna z najpopularniejszych odmian grzybów w regionach o umiarkowanym klimacie. Mają rozłożysty owocnik, który przypomina parasol. Kanie rosną na dobrze przepuszczalnych glebach i występują pojedynczo, w grupach lub pierścieniach, zarówno na pastwiskach, jak i w lasach.

Co ciekawe, kanie zostały po raz pierwszy dokładnie opisane w 1772 roku. Zajął się tym włoski przyrodnik Giovanni Antonio Scopoli. Nadał grzybowi określenie Agaricus procerus. Później jego pracę rozwinął w 1948 r. Rolf Singer, klasyfikując kanie do rodzaju Macrolepiota (czubajek). 

Jak rozpoznać prawdziwe kanie w lesie?

Wysokość i średnica kapelusza dojrzałego grzyba mogą wynosić od 30 do 40-50 cm. Kanie mają stosunkowo cienką szypułkę i osiągają pełną wysokość, zanim rozwiną do końca kapelusz. Trzon grzyba jest włóknisty i niejadalny. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy zostanie wysuszony i zmielony.

Nierozwinięte kanie mają zamknięty i jajowaty kapelusz o brązowym odcieniu. Później przechodzi w stożkowaty kształt, a następnie w płaski i otwarty. Dojrzała kania ma biały kolor z brązowymi łuskami, a kapelusz grzyba jest poszarpany. Kania ma ruchomy pierścień na nóżce, a także szerokie blaszki, które nie dochodzą do trzonu.

1. „Trujaki” podobne do kani: sinoblaszek trujący

Jednym z toksycznych grzybów, który wyglądem jest niezwykle podobny do kani, jest sinoblaszek trujący. Dobrą wiadomością jest to, że aktualnie można na niego się natknąć jedynie w Ameryce Płn., Australii oraz innych regionach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym.

Sinoblaszek trujący ma biały kapelusz w odcieniach brązu. Kapelusz jest rozpostarty i ma gładkie brzegi. Grzyba ma też cylindryczny trzon, który jest w środku pusty i zwęża się w górnej części oraz rozszerza w dolnej. Cechą, która pozwoli odróżnić sinoblaszka trującego od kani, jest gładki trzon.

2. „Trujaki” podobne do kani: czubajka czerwieniejąca

Do trujących grzybów, które można pomylić z kanią, zaliczają się czubajki czerwieniejące ogrodowe. Wyróżniają się dużym i masywnym kapeluszem. Mają tępy garbek na szczycie. Jego kształt ma półkolistą, a potem łukowatą i na końcu płaską formę. 

Czubajka czerwieniejąca ma kędzierzawe brzegi. Trujący grzyb ma również łuskowatą powierzchnię kapelusza i przyrośnięty pierścień. Cechą odróżniającą czubajkę czerwieniejącą od kani jest brak charakterystycznego, orzechowego aromatu.

3. „Trujaki” podobne do kani: muchomor plamisty

Trującymi grzybami, które łatwo pomylić z kaniami są również muchomory plamiste. Mają brązowo-żółty kapelusz, przechodzący w odcienie od jasno-brązowego do ciemno-brązowego. 

Na powierzchni muchomora plamistego znajdują się białe, nieregularnie rozmieszczone łatki. Ze względu na to można odróżnić "trujaka" od kani, która ma ciemne plamki na kapeluszu. Młode owocniki grzyba mają półkolisty, a potem wypukły i płaski kształt. Te "trujaki" podobne do kani mają też prążkowany i podwinięty brzeg.

4. „Trujaki” podobne do kani: muchomor sromotnikowy

Do "trujaków", które są niezwykle często mylone z kanią, zalicza się muchomor sromotnikowy, zwany również zielonawym. Jest on również najbardziej trującym grzybem w Polsce i jego spożycie kończy się śmiercią. Przyczyną są toksyny upośledzające pracę wątroby.

Muchomor sromotnikowy różni się od kani wymiarami. Dojrzała kania jest dużo większa, ma do 40 cm długości i 4 cm szerokości. Jadalne grzyby mają też aksamitny i lekko brązowy oraz łuszczący się kapelusz. Z kolei muchomor sromotnikowy ma kapelusz gładko-włóknisty, zielonkawy lub szarawy.

Wskazówka pomagająca w rozpoznaniu "trujaka" znajduje się też pod kapeluszem. Pierścień kani jest ruchomy, natomiast u muchomorów sromotnikowych jest on przyrośnięty. Co więcej, kania ma bulwę bez pochwy – muchomor sromotnikowy ją ma.

Zobacz też:

Ta mikstura pozwoli ci przetrwać jesień bez przeziębień. Nazywają ją "antygrypiną"

Wystarczy jeden ruch, by zaoszczędzić na energii podczas prania. Sprawdź, co robić, żeby zużywać mniej prądu

Metoda dziadka na przechowywanie jabłek. Są świeże i smaczne przez całą zimę

INTERIA.PL
Dowiedz się więcej na temat: grzyby