Posadź w ogrodzie, a sąsiedzi ci pozazdroszczą. Cieszy kolorami niemal cały rok

W tym roku jesień jest wyjątkowo łagodna. Temperatury oscylują w granicach 10 stopni Celsjusza. Październik to ostatni moment na sadzenie pewnych roślin, które zaleją ogród feerią barw już na wiosnę. Do tej grupy zaliczamy judaszowca kanadyjskiego. Takiego ozdobnego drzewka pozazdrości każdy sąsiad. Przedstawiamy najważniejsze informacje o tym okazie. 

Judaszowiec kanadyjski to ozdobne drzewko, które rośnie powoli - w naszych warunkach klimatycznych może osiągnąć 8 m wysokości. Jego cechą charakterystyczną jest parasolowaty kształt i szeroko rozrastające się gałęzie. 

To drzewo ma szarą, łuszczącą się korę oraz dekoracyjne, sercowate liście, które jesienią przebarwiają się na żółto. Na przełomie kwietnia i maja wypuszcza małe, różowe kwiaty o cudownym zapachu wabiącym owady. Uznajemy je zatem za roślinę miododajną. 

Judaszowca kanadyjskiego można uprawiać na dwa sposoby. Prowadzimy go jako wielopniowy krzew albo na pojedynczym pniu. 

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Kiedy i jak wysiewać roszponkę? To cenna dla zdrowia roślina

Judaszowiec kanadyjski występuje w kilkunastu odmianach. Różnią się od siebie pokrojem, kolorem liści oraz odcieniem kwiatów. Które z nich są najciekawsze?

• "Ruby Falls"

Jest odmianą karłowatą i osiąga maksymalnie 2,5 m wysokości. Ma zwisające pnącza, z których wyrastają intensywnie różowe kwiaty zbierające się w pęczki. Z kolei jej liście przybierają bordową barwę, a z czasem robią się zielone. "Ruby Falls" warto sadzić na przepuszczalnych, suchych podłożach o zasadowym odczynie pH. 

• "Forest Pansy"

Ta roślina dorasta do 5 m wysokości. Jej cechą charakterystyczną są małe, różowe kwiaty wyrastające zarówno z gałęzi, jak i pnia oraz purpurowe liście. Jesienią przybierają żółto-pomarańczową barwę. 

• "Pink Pom Poms"

Może mierzyć do 6 m wysokości. Tę odmianę judaszowca kanadyjskiego uznajemy za unikatową ze względu na duże, różowe kwiaty łudzące podobne do różyczek. Wyrastają z gałęzi i z pnia przed pojawieniem się liści. 

Judaszowca kanadyjskiego sadzimy wiosną - na przełomie kwietnia i maja, gdy minie ryzyko przymrozków. Możemy też zrobić to jesienią. Najpóźniejszy termin to październik, jeśli jesień jest wyjątkowo łagodna. 

Wybieramy słoneczne stanowisko, osłonięte od wiatru. Najlepiej, żeby podłoże było umiarkowanie wilgotne, żyzne o zasadowym lub obojętnym odczynie pH. Unikajmy natomiast ciężkiej i mokrej gleby, ubogiej w składniki odżywcze. 

Ważnym zabiegiem dla tej rośliny jest ochrona świeżo posadzonych sadzonek przed mrozem. Osłaniamy je chochołami ze słomy i ściółkujemy korą, trocinami oraz suchymi liśćmi. Z kolei pień drzewka zabezpieczamy np. agrowłókniną. 

Zaraz po posadzeniu podlewamy sadzonki co 2-3 dni, natomiast dorosły judaszowiec kanadyjski jest odporny na suszę, dlatego nawadniamy go tylko w trakcie długich okresów bez suszy. Nie wymaga przycinania - możemy jedynie usuwać uszkodzone gałęzie.