Obsypie ogród morzem ciemnych dzwonków. Obłednie wygląda i jest wieloletnie

Wybór roślinności do ogrodu stanowi nie lada wyzwanie. Warto przyjrzeć się okazom z Bliskiego Wschodu - z powodzeniem ozdobią naszą posesję. Taka jest szachownica perska, która wspaniale uzupełni rabaty swoimi ciemnymi kwiatostanami. 

Szachownica perska jest rośliną cebulową, należącą do rodziny liliowatych. Naturalnie rośnie na Bliskim Wschodzie, lecz doskonale radzi sobie w naszych warunkach. 

Ten okaz wypuszcza długie, zielone łodygi, mierzące 80-120 cm, na których od połowy wyrastają lancetowate, skręcone liście. Najpopularniejsza odmiana ma ciemne, purpurowe, dzwonkowate owocniki, z daleka wyglądające na czarne. Warta uwagi jest również odmiana "Ivory Bells" o jasnych kwiatach w odcieniach żółci i bieli. 

Roślina kwitnie od kwietnia do maja. Nieduże kwiaty o dzwonkowatych kształcie tworzą grona. W jednym może znaleźć się nawet 50 sztuk. Mają charakterystyczny zapach, odstraszający krety i nornice.  

Szachownica perska to bylina wieloletnia, która jest odporna na mrozy. Właśnie dlatego wystarczy posadzić ją tylko raz w ogrodzie, aby rosła w nim przez wiele lat. 

Będzie pasować na rabaty, obrzeża nawierzchni, ale też na wydzielone miejsca na trawniku i do ogrodów skalnych. Ciemne kwiaty szachownicy perskiej wyglądają wspaniale z kolorowymi roślinami, ale też z takimi kwitnącymi na biało i delikatnie różowo. Dzięki niej kompozycje nabierają wyrazistości. 

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Kwiat kosmos — uprawa, pielęgnacja i kwitnienie

Szachownicę perską sadzimy na żyznej, piaszczystej, przepuszczanej glebie o pH wynoszącym 7. Jeśli ma zbyt kwaśny odczyn, to należy ją zwapniować. Z kolei przy przy zasadowym odczynie najlepiej wymieszać ją z kwaśnym torfem. 

Cebulki sadzimy do gleby na głębokość około 10-15 cm, zachowując odległość między nimi co najmniej 15 cm. Najlepiej wysadzać je jesienią, a dokładniej w październiku i listopadzie. 

Ta bylina najlepiej urośnie na słonecznym albo lekko zacienionym stanowisku. Ważne, żeby było osłonięte od wiatru. 

Wiosną, kiedy trwa okres wzrostu kwiatów, musimy podlewać okaz regularnie, natomiast latem można robić to rzadziej. Gleba powinna być wilgotna, jednak nie przelewamy jej, ponieważ wtedy dojdzie do rozwoju zgnilizny albo szarej pleśni cebulek. 

Ważnym zabiegiem w sezonie wegetacyjnym jest odchwaszczanie. Wiosną polecamy też zasilanie podłoża szachownicy perskiej nawozami organicznymi. Możemy także ściółkować glebę. 

Po zakończeniu kwitnienia nie usuwamy łodyg, ponieważ w tym czasie roślina gromadzi w cebulkach składniki odżywcze. Pozbycie się zaschniętych części będzie bezpieczne dopiero pod koniec lipca.