To nie Photoshop. Te zwierzęta naprawdę istnieją

Słowo hybryda w biologii oznacza mieszaniec, krzyżówka lub bastard. Hybrydyzacja to krzyżowanie międzygatunkowe zwierząt, polegające na rozmnażaniu osobników należących do różnych, ale blisko ze sobą spokrewnionych gatunków. Niektóre krzyżówki naprawdę zaskakują i wydają się aż nierealne. Oto najciekawsze hybrydy zwierząt.

Wolphin jest niezwykle rzadkim zwierzęciem. Powstał ze skrzyżowania orki karłowatej oraz butlonosa i jest masywnym stworzeniem z ciałem orki i łbem delfina. Wielkość, kolor i kształt wholphina są pośrednie między gatunkami rodzicielskimi.

Pierwszy zarejestrowany przedstawiciel tej hybrydy urodził się w Tokyo SeaWorld w 1981 roku, ale zmarł zaledwie po 200 dniach. Obecnie w niewoli w Sea Life Park na Hawajach żyje tylko jeden przedstawiciel tego gatunku.

Zebroid to mieszaniec powstały ze skrzyżowania zebry z innym zwierzęciem z rodziny koniowatych. Jako jeden z pierwszych badaczy, zebroidy opisał Karol Darwin. Jest to hybryda, która powstaje w wyniku skrzyżowania genów przekazywanych przez samca zebry i klaczy innego gatunku. Potomstwo pochodzące z takich krzyżówek jest zwykle bezpłodne, choć zdarzają się wyjątki.

Zazwyczaj paski na sierści zebroida znajdują się na kończynach, zadzie, ganaszach i szyi. Warto także dodać, że zwierzęta z tego gatunku są dość agresywne. Jednak w odróżnieniu od zebry, zebroida można oswoić i ujeżdżać jak konia.

Kolejna hybryda powstała z połączenia genów samca tygrysa i samicy lwa. Tyglewy nie żyją na wolności i są efektem celowego lub przypadkowego krzyżowania gatunków w niewoli.

Potomstwo nie osiąga tak dużych rozmiarów, jak ich rodzice. Ich maksymalna długość to 180 cm. Natomiast waga mieści się w przedziale od 140 do 180 kg. Prawdopodobnie jest to spowodowane obecnością hamującego wzrost genu, obecnego u lwicy.

Tyglewy często są podatne na choroby bardziej niż gatunki występujące naturalnie. Sprawia to, że ludzie zajmujący się ochroną zagrożonych gatunków są przeciwni hodowaniu mieszańców.

Skrzyżowanie pumy z lampartem zaowocowało niezwykłym potomstwem. Ma ono wyraźnie zaznaczone cechy swoich rodziców, ale wykazuje tendencję do karłowatości. Pumpard jest zbudowany podobnie do pumy, ale ma krótsze kończyny. Umaszczenie zależne jest od gatunku rodziców osobnika, jednak zazwyczaj ma on zróżnicowaną sierść z brązowymi cętkami.

Pierwsze trzy mioty pumpardów zostały wyhodowane w późnych latach 90. XIX wieku i na początku XX wieku przez Carla Hagenbecka w jego parku zoologicznym w Hamburgu.

Jest to gatunek, który można zaobserwować obecnie w Białowieskim Parku Narodowym, gdzie żyje niewielkie stado żubroniów.

Gatunek ten pojawił się w Polsce w 1847 roku, za sprawą Leopolda Walickiego. Są to silne zwierzęta, które wykazują dużą odporność na choroby, więc początkowo planowano zastąpienie żubroniem, bydła domowego. Jednak odrzucono ten pomysł, ponieważ pojawiły się obawy dotyczące zaburzenia puli genowej żubrów.

Jest to kot znacznie większy od typowego "dachowca", a jego cętkowane futro od razu kojarzy się z dzikimi gatunkami. Pierwsza taka krzyżówka miała miejsce w roku 1986 i nie była wcale zamierzona. Powstała, gdy Judee Frank zamierzał skrzyżować serwala z samicą serwala, jednak samiec czas spędzał w pobliżu syjamskiej kotki, z którą doszło do parowania.

Gatunek ten wyróżnia również ich nietypowa dla kotów osobowość. Savannah swoim zachowaniem bardziej przypominają psy, ponieważ uwielbiają pieszczoty i bardzo szybko uczą się komend i sztuczek.

Pierwsze wzmianki o skrzyżowaniu lwa z tygrysicą pochodzą z końca XVIII wieku. W 1799 roku w Indiach miał się urodzić pierwszy Lygrys. Podobnie jak tyglewy, lygrysy żyją wyłącznie w niewoli. Niepotwierdzone szacunki wskazują, że na świecie może żyć obecnie około 1000 przedstawicieli tej hybrydy.

Jest on obecnie największym żyjącym przedstawicielem kotowatych. Rekordzista, pochodzący z tego gatunku, to samiec o imieniu Herkules, który został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa. Ten największy kot świata mierzy 3,33 m długości, 1,25 m wysokości i waży 418,2 kg.

Z połączenia dwóch przedstawicieli największych drapieżnych ssaków lądowych powstał grolar, znany też jako pizzly lub nanulak (w języku Inuitów słowo "nanuk" oznacza "niedźwiedź polarny", a "aklak" - grizzly). Zwierzę ma najczęściej białe futro z brązowymi łatami oraz garb na grzbiecie i wyjątkowo długie pazury, charakterystyczne dla niedźwiedzi grizzly.

Krzyżowanie się tych gatunków jest możliwe ze względu na wędrówki zwierząt, ponieważ rosnące temperatury powodują, że niedźwiedzie grizzly zapuszczają się coraz dalej na północ, a niedźwiedzie polarne są zmuszane do poszukiwania żywności na południe od swojego dotychczasowego środowiska.

O kojoto-wilkach głośno zrobiło się dopiero niedawno, gdy naukowcy ogłosili odkrycie nowego gatunku zwierząt. Nazwa wyraźnie wskazuje, jakich dwóch zwierząt połączeniem jest ta hybryda.

Kojoto-wilk jest znacznie większy od kojota, lecz nieco mniejszy od wilka. Wyróżniają go mocno rozbudowane mięśnie oraz silna szczęka. Co więcej, podejrzewa się, że ten gatunek ma również w sobie nieco DNA psa, co sprawia, że jest nieco przyjaźniej nastawiony do człowieka niż pierwotne gatunki. Liczba okazów cały czas rośnie, ponieważ kojoto-wilki niezwykle szybko się rozmnażają.

Jest to krzyżówka, która nie jest możliwa do stworzenia w warunkach naturalnych. Wielbłąd jest sześciokrotnie cięższy od lamy, dlatego do zapłodnienia musiało dojść w sposób sztuczny. Urodzona cama jest mniejsza niż młode lamy, ma krótkie uszy, długi ogon jak u dromadera, brak garbu oraz kopyta takie jak u lamy.

Celem stworzenia tej hybrydy, było założenie, aby by stworzyć zwierzę, które będzie produkowało większą ilość wełny niż zwykła lama, a do tego będzie silne niczym dromader.

Geep jest to krzyżówka zwierząt, która mogłaby się wydawać całkiem zwyczajna, ponieważ są to gatunki, które dość często występują na tym samym terenie i żyją blisko siebie w jednym gospodarstwie.

Jednak najczęściej ciąża tych dwóch gatunków nie ma szczęśliwego zakończenia i dochodzi do poronienia. Urodzenie zdrowego osobnika tej krzyżówki w zasadzie graniczy z cudem. Mimo to, zdarzają się sytuacje, gdy geep przychodzi na świat. Wtedy to budzi ogromny zachwyt i rozczula swoim wyglądem.