Różanecznik przekwitł? Teraz nie możesz zapomnieć o tym zabiegu

Po przekwitnięciu nie możemy zapomnieć o różanecznikach. Musimy odpowiednio o nie zadbać, jeśli chcemy, żeby były w dobrej kondycji w kolejnym sezonie. Koniecznym zabiegiem jest ogławianie, bez którego nie ma mowy o wypuszczaniu pąków kwiatowych. Nie tylko usuwanie przekwitłych kwiatostanów ma znaczenie. Sprawdź wszystkie zabiegi, jakie trzeba wykonać, gdy okaz przekwitł. 

Po przekwitnięciu różanecznika koniecznie trzeba usunąć przekwitłe kwiatostany. Jeśli tego nie zrobimy, to okaz spożytkuje swoją energię na produkcję nasion. Ten proces jest wyczerpujący dla rośliny, dlatego nie będzie miała siły na wypuszczanie pąków w kolejnym sezonie. 

Usuwanie przekwitłych kwiatostanów sprawia, że roślina przeznacza energię nie na produkowanie nasion, a na rozwój liści i kwiatów. Właśnie dlatego różanecznik będzie rozwijał się znacznie lepiej w kolejnym sezonie. 

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Ten domowy nawóz do agrestu zachęci krzew do owocowania. Wyda masę plonów

Przekwitłe kwiatostany różanecznika ostrożnie wyłamujemy palcami, uważając na jasnozielone pędy boczne - to właśnie one wydadzą pąki kwiatowe w przyszłym roku. 

Pod żadnym pozorem nie używamy nożyc czy sekatorów. Możemy wówczas przypadkowo uszkodzić pąki znajdujące się pod przekwitłych kwiatem. 

Ogólnie przycinanie tej rośliny nie jest zalecane. W przeciwieństwie do innych krzewów pąki kwiatowe w różaneczniku mogą się nie odnowić, co będzie skutkowało całkowitym brakiem kwitnienia w kolejnym sezonie. 

Martwe i chore gałęzie ucinamy dopiero wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne. Robimy to bardzo ostrożnie. 

Ogławianie przeprowadzamy w suchy dzień, rano lub po południu. Deszcz i wilgoć mogłyby spowodować przenoszenie chorób grzybowych. 

Po przekwitnięciu musimy podlewać różanecznik. W trakcie suszy nawadnianie powinno być regularne i obfite. Ta roślina ma płytki system korzeniowy, dlatego potrzebuje wody. 

Ważne jest również nawożenie. Stosujemy specjalistyczny nawóz do różaneczników i azalii, bogaty w fosfor i potas z małą ilością azotu. 

Polecamy też ściółkowanie podłoża tych roślin, najlepiej korą sosnową. Dzięki temu materiałowi gleba zostanie zakwaszona i będzie chroniona przed utratą wilgoci. Dodatkowo zabezpieczy korzenie przed przegrzaniem latem i przemarznięciem zimą.