Jak ściółkować ogórki? Wypróbuj te sposoby

W uprawie ogórków ważnym aspektem jest utrzymywanie stałej wilgotności w strefie korzeniowej warzyw. Ściółkowanie, nazywane też nieraz mulczowaniem, jest sposobem na to, aby ją utrzymać w prosty sposób. Ten zabieg ułatwia pielęgnację roślin, a jednocześnie redukuje zużycie wody.

Mulczowanie może być stosowane zarówno na ogórkach uprawianych na otwartym terenie, jak i w szklarni. Długa lista korzyści związanych z używaniem tej techniki z pewnością przekona niejednego ogrodnika. Przypatrzmy się bliżej benefitom związanym ze stosowaniem ściółkowania.

Zalet ściółkowania nie brakuje. Ich wymienianie można zacząć od tego, że mulczowane grządki, a dokładnie korzenie, nie są tak bardzo narażone na zmianę temperatur w trakcie dnia. Dotyczy to również wahań ciepła na początku lata, a także pod koniec sezonu uprawnego – października. 

Umieszczając warstwę ściółki na grządkach z ogórkami, hodowca może zapobiec niepożądanemu parowaniu wilgoci. Sprawia to, że nawet w sytuacji, gdy ogrodnik rzadko "odwiedza" ogórki, nie doświadczają one drastycznego niedoboru wody. Oprócz tego korzenie warzyw nie są narażone na niebezpieczeństwo z powodu przegrzania.

Mulczowanie pozwala zatroszczyć się o pozostałych "mieszkańców" hodowli. Mowa tutaj głównie o dżdżownicach, które bardzo dobrze rozmnażają się pod ściółką. Rozwinięte i w dużej ilości drenują następnie glebę, wzbogacając ją o tlen. I właśnie luźna, wilgotna gleba z dostępem do tlenu stanowi idealne warunki rozwoju dla ogórków.

Coroczne uprawy mogą wyeksploatować glebę. Ściółkowanie to jedna z tych czynności, która pomoże zahamować ten proces. Mulczowanie pozwoli zadbać ogrodnikowi o uprawę roślin warzywnych, zapewniając żyzność gleby. 

Materiał organiczny na spodzie ziemi chroni korzenie ogórków przed destrukcyjnymi zjawiskami atmosferycznymi (wymywaniem i mocnymi pędami wiatru). Dodatkowo materia organiczna zwiększa zawartość próchnicy w glebie, w której umieszczono warzywa.

Niebagatelną zaletą ściółkowania jest też to, że na mulczowanych grządkach nie będą rosnąć chwasty. Ściółkowanie wpływa również na krótszy czas pielenia oraz sprawia, że grządki wykazują mniejszą podatność na infekcje grzybicze i nie są tak narażone na atak szkodników.

Grządki z warzywami można ściółkować na rozmaite sposoby. Dobranie odpowiedniego będzie prostsze, gdy hodowca dokładnie określi jakość gleby, a także dostępność poszczególnych materiałów do nabycia, niezbędnych w kontekście wykonania mulczowania. 

Wyróżnia się dwa rodzaje ściółkowania. Dotyczy to wykorzystania mulczowania:

• organicznego (naturalnego),
• syntetycznego (produkowanego w fabrykach).

Decydując się na ściółkowanie organiczne, hodowca może się skorzystać z własnego kompostu, próchnicy lub wybrać obornik koński, czy krowi. Zaletą obornika będzie dodatkowe odżywianie ogórków za sprawą uwalniania azotu w przystępnej dla roślin formie. Jest to propozycja polecana szczególnie w przypadku ogórków hodowanych na zubożonej glebie. 

Mulczowanie z wykorzystaniem składników pochodzenia naturalnego może też obejmować wykorzystanie skoszonej trawy. Można ją zebrać za pomocą podkaszarki, kosiarki, czy kosy. W kontekście ściółkowania ogórków trawą należy zwrócić uwagę na kilka zasad. 

Pierwsza dotyczy tego, aby nie stosować świeżo koszonej trawy, powinna być wysuszona. W innym przypadku taka trawa zgnije i zacznie się zbrylać, a także nie będzie przepuszczać dobrze powietrza. Ponadto na mokrej, świeżo skoszonej trawie w krótkim czasie pojawią się zapewne ślimaki oraz inne niepożądane szkodniki, przenoszące choroby.

Mulczowanie trawą należy przeprowadzić w następujący sposób. Materiał do ściółkowania trzeba ułożyć, nagromadzając warstwę o grubości 7 centymetrów. Powinna być ona stosunkowo gruba, ponieważ cienka może nie utrzymać właściwego poziomu wilgotności gleby. Trzeba też pamiętać, żeby nie używać trawy z nasionami lub takiej, na której widać oznaki gnicia.

Żeby uwydatnić działanie ściółki na ogórki z trawy, można uzupełnić mulczowanie o 200 g mocznika i superfosfatu, a także 120 g soli potasowej. Te ilości składników trzeba przeznaczyć na każde 10 kilogramów trawy.

Ściółkowanie ogórków można też wykonać przy pomocy trocin. Ogrodnik powinien dobrać nie świeży, a zgniły lub częściowo zgniły materiał. W innym przypadku świeżo zebrany materiał będzie pobierał z ogórków azot. 

Nie zawsze jest dostęp do zgniłych trocin. Dlatego warto dowiedzieć się, jak uzyskać odpowiedni materiał do ściółkowania bez czekania. W tym celu należy przygotować folię, wodę i mocznik. Folię trzeba rozłożyć na ziemi i przesypać na nią od 3 do 4 wiader świeżych wiórów. Natomiast na wierzchu powinno się umieścić 200 gramów mocznika, a następnie zalać całość wodą z konewki – 10 litrów. 

Z reguły na mulczowanie starczą dwie takie warstwy, obie sezonowane mocznikiem, a następnie podlewane. Kolejny krok dotyczy tego, aby uformowany stos owinąć polietylenem i pozostawić go na 2 tygodnie. Po tym, jak przygotowana ściółka odczeka 14 dni, ogrodnik może wysypać ją na grządki warzyw. 

Stosowanie naturalnej ściółki do ogórków poprawia strukturę gleby. Z reguły hodowcy jesienią wykopują ściółkę, która nie zgniła latem i dodają do niej wszystkie potrzebne nawozy mineralne. Potem – w następnym sezonie, luźna, zdrenowana gleba jest gotowa do kolejnych nasadzeń. 

Do mulczowania ogórków można też wykorzystać syntetyczne materiały. Jednym z nich jest czarna, perforowana folia. Układ się ją na przygotowanej wcześniej glebie. Otwory na sadzonki wykonuje się wcześniej, można to zrobić po nałożeniu folii na grzędę.

Mulczowanie ogórków z wykorzystaniem czarnej, perforowanej folii ma jednak pewną wadę. Dotyczy to oddziaływania materiału na grządkę w sezonie letnim, gdy słońce intensywnie ogrzewa ziemię. Może dojść wtedy do przegrzewania się gleby w upały. Dlatego, chcąc uniknąć takiej sytuacji, na folię perforowaną można nałożyć biały materiał, który pokryje ciemną warstwę.

Niekiedy przy siewie ogórków wykorzystuje się również folię przezroczystą. Tworzy ona pożądany efekt ocieplający przestrzeń pod spodem, a jednocześnie zatrzymuje wilgoć. W momencie, gdy pojawiają się pierwsze pędy, ogrodnik ostrożnie ją tnie, czym uwalnia rozwijające się rośliny. 

Podobnie jak przy innych wielu pracach w ogrodzie, również i w tym przypadku trzeba przestrzegać kilku zasad, żeby nie zaszkodzić hodowanym roślinom. Mulczowanie jest prostą techniką agronomiczną, dlatego jej wykonanie nie powinno sprawić nikomu większego problemu. Stosowanie się do określonych zasad jest jednak przy tym kluczowe.

Wykopaną wcześniej grządkę najlepiej ściółkuje się wiosną lub pod koniec tej pory roku. Wtedy ziemia jest już nagrzana, ale zachowuje jednocześnie resztki wilgoci. W takiej sytuacji, posiłkując się warstwą ochronną – naturalną lub syntetyczną, można zapobiec szybkiemu wysychaniu gleby i jej zagęszczeniu. 

Glebę pod mulczowanie można przygotować w następujący sposób. Na początku należy usunąć resztki korzeni trawy, a także inne zanieczyszczenia z powierzchni gleby i dosypać nawóz. Do tego można ją podlać, jeśli w ziemi nie ma optymalnej ilości wilgoci.

Potem można położyć na glebie warstwę ściółki. Jej grubość zależy od wykorzystywanego materiału. Może mieć od 2 do 5 centymetrów w przypadku trocin i innych materiałów o dużej gęstości. Niekiedy, w przypadku lekkich i rzadkich materiałów może to być i 7 centymetrów. Warto przy tym pamiętać, aby nie zasypać całej powierzchni grządki z ogórkami ściółką. W innym przypadku ogórki zaczną gnić.

Ściółka w lecie może ulec przegrzaniu. Zamieni się wtedy w próchnicę. Ze względu na ten proces, hodowca powinien pilnować tego, aby regularnie dodawać ściółkę przez cały sezon. 

Resztki z mulczowania, które nie zgniją, trzeba zgrabić i przełożyć do kompostownika. Jeśli nie zostaną usunięte do jesieni, trzeba je pozbierać na początku zimy, ponieważ w innym przypadku będą spowalniać ogrzewanie gleby. Mając na uwadze wszystkie wspomniane zasady, można dobrze wykonać ściółkowanie gleby.