7 najsłodszych zwierząt z całego świata. Ich widok poprawia humor

Nie tylko małe kotki i pieski mogą być urocze. Istnieje wiele zwierząt, które zasługują na to miano i rozczulają nas swoim wyglądem. Spotkać je można na całym świecie, zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Przedstawiamy ranking 7 najsłodszych zwierząt z całego globu.

Pigmejka karłowata to mała małpa, pochodząca z lasów deszczowych Amazonii w Ameryce Południowej. Jest ona najmniejszą małpą na świecie. Typowa pigmejka karłowata waży jedynie około 85–140 g. Uroku oprócz jej małych rozmiarów, dodaje jej także twarz wyrażająca ciągłe zainteresowanie i bardzo puszyste futerko. Pigmejki żyją w Kolumbii, Brazylii, Ekwadorze i części Boliwii.

Jako małpa nadrzewna posiada ona również cechy fizyczne, które umożliwiają jej m.in. obracanie głowy o 180 stopni czy przyczepianie się do drzew i innych powierzchni za pomocą ostrych pazurków. Pigmejka porusza się na czterech kończynach, ale równie sprawie wykonuje długie skoki np. z drzewa na drzewo.

Panda czerwona jest mięsożercą pochodzącym ze wschodnich Himalajów i południowo-zachodnich Chin. Czerwone pandy zaczęto określać pandami około 50 lat przed odmianą czarno-białą. Są to niewielkie zwierzęta, dorastające mniej więcej do rozmiarów domowego kota.

Czerwona panda ma grube, rude futro oraz puszysty ogon w paski. Sympatię wzbudza swoim psotnym wyrazem twarzy i figlarnym zachowaniem. Niejednokrotnie w ten sposób sprawiła, że okrzyknięto ją ulubieńcem wśród osób, które odwiedzają ogrody zoologiczne oraz rezerwaty przyrody.

Niestety, czerwone pandy są krytycznie zagrożone. Podobnie jak pandy wielkie jedzą tylko bambus, a utrata siedlisk doprowadziła do poważnego spadku populacji. Jednak w niektórych ogrodach zoologicznych z powodzeniem nadal się je hoduje i rozmnaża.

Surykatki to drapieżniki, które można oswoić i traktować jak inne zwierzęta hodowlane. Zyskują na popularności w Europie i obecnie można spotkać je nie tylko w zoo, ale również w mieszkaniach. W Afryce trzyma się je w domach, bo zwalczają one gryzonie.

Dorosła surykatka osiąga do 30 cm długości i waży od 500 do 700 g. Jej futro jest popielate i widoczne na nim są czarne pręgi. Surykatki mają silny ogon i łapy z ostrymi pazurami, dzięki czemu w środowisku naturalnym mogą szybciej i łatwiej wykopywać norki.

Surykatki zwykle żyją w grupach. Są to zwierzęta o wysoce rozwiniętej strukturze społecznej, a jednostki odgrywają istotne role w społeczności. Urzekają swoim wyglądem i uroczym zachowaniem, jakim jest siedzenie wysoko na tylnych łapach i intensywne rozglądanie się na boki.

Aksolotl, czyli tak zwana ambystoma meksykańska lub salamandra meksykańska, to płaz wodny, która swoim wyglądem przypomina młode traszki. Jedyną znaczącą różnicą jest fakt, iż posiada nogi. W języku Azteków aksolotl oznacza "wodnego potwora".

Tym, co urzeka w zwierzątku, jest jego maleńka, uśmiechnięta twarz. Aksolotl zawsze wygląda, jakby słodko się uśmiechał. Badacze twierdzą, że dzieje się tak, ponieważ ma cechę zwaną neotenią, co oznacza, że przez całe życie wygląda jak dziecko.

Niestety, to zwierzę jest krytycznie zagrożone. Spowodowane jest to m.in. tym, że rozbudowywane jest miasto Meksyk i powstaje wielu studni w okolicy, przez co obniża się poziom wody w jeziorze.

To zwierzęta, które osiągają do 120 cm i mogą ważyć nawet 45 kilogramów. Mimo, że mają bardzo krótkie, i wydawałoby się niezdarne, łapki, świetnie radzą sobie w morskiej otchłani. Wydry spędzają w wodzie prawie całe swoje życie. Jedynie czasem wychodzą na ląd, aby odpocząć. Zamieszkują one przede wszystkim północne wybrzeża Oceanu Spokojnego.

Wydra morska jest jednym z najbardziej uroczych zwierząt na lądzie i morzu. Uroku dodaje jej mała, okrągła twarz oraz tendencja do unoszenia się na grzbiecie w uroczej opozycji. Oczarowuje również fakt, że wydry morskie trzymają się za ręce, gdy razem unoszą się na wodzie.

Niestety, polowania na wydry morskie sprawiły, że już lata temu były one bliskie wyginięcia, a ich populacja nie odrodziła się w pełni. Dziś zaliczane są do kategorii zwierząt zagrożonych.

Kuoka krótkoogonowa wygląda jak skrzyżowanie chomika z kangurem. Ma gęste, szarobrązowe futro, okrągłą głowę i zaokrąglone uszy. Wielkością przypomina kota, ponieważ osiąga wagę do 5 kilogramów i długość do około 55 centymetrów, nie licząc ogona. Jest ona torbaczem i należy do rodziny kangurowatych, a przemieszczając się z dużą prędkością, skacze na tylnych łapach.

Jedynym miejscem, gdzie można w naturze spotkać kuokę, jest wyspa Rottnest u wybrzeży Australii. Mimo, że jest to miejsce dość odległe, to szybko stało się ono atrakcją turystyczną ze względu na popularność tych zwierząt.

Uroku dodaje jej okrągła twarz i mimika wskazująca na duży uśmiech. Jednak czar tego zwierzęcia nieco psuje fakt, że kuoka jako matka, w sytuacji zagrożenia, odwraca od siebie uwagę swoim dzieckiem, a jej mięśnie okalające torbę wypychają młode na zewnątrz. Dzięki temu dorosła kuoka może w tym czasie uciec w bezpieczne miejsce.

Fenek to najmniejszy z lisów, a także najmniejszy przedstawiciel z rodziny psowatych. Jest drapieżnym ssakiem, który w naturalnych warunkach występuje na pustyniach północnej części Afryki i Półwyspu Arabskiego. Fenki dorastają do około 20–40 centymetrów długości i ważą około 1-1,5kg. Ten uroczy lis zawdzięcza swoją nazwę narodowej drużynie piłkarskiej Algierii, Les Fennecs.

Zachwyca wszystkich swoją smukłą, uroczą twarzą i ogromnymi uszami. Ciało fenka całe pokryte jest puszystym futrem. Jego filigranowe rozmiary sprawiają, że nie sposób mu się oprzeć. W dodatku zwierzę jest bardzo przyjazne i wesołe. Lis fenek odznacza się łagodnym usposobieniem i łatwo go oswoić. Nic więc dziwnego, że coraz częściej jest on hodowany w naszych domach.